Powiedzmy uczciwie, jest takie miejsce w Puszczy Białowieskiej, gdzie żubry pojawiają się całkiem często (i nie mam tu na myśli rezerwatu pokazowego). Niektóre z nich niemal pozują do zdjęć, inne starają się nie rzucać w oczy i trzeba się za nimi rozejrzeć. Tym, co w przypadku żubrów – niewątpliwie dzięki konsekwentnej ochronie i poczuciu własnych gabarytów – jest niezwykle miłe, jest to, że nie przejmują się specjalnie obecnością człowieka. Nie uciekają, co najwyżej niespiesznie oddalają się, a czasem, wiedząc, że są obserwowane, odwzajemniają się uważnym spojrzeniem.
Prezentowane zdjęcie należy do kategorii „Premia za bardzo wczesne wstanie z łóżka”.
