Tego typu ujęcie – ogniste niebo – to rodzaj fotograficznej klasyki. W mojej ocenie jest to też taki evergreen – choć widziałem takich zdjęć wiele, niezmiennie robią na mnie duże wrażenie. Z nie całkiem dla mnie zrozumiałych powodów rano wychodzą lepiej niż wieczorem. Fenomen polega na tym, że w jednym kadrze pojawia się intensywne spektrum niebieskości i czerwieni, dodatkowo jeszcze scena nie trwa zwykle zbyt długo. W przeciwieństwie do zdjęć takich jak to niebo i ziemia żyją oddzielnie, światło nie dominuje nad tym, co jest przez nie oświetlone.
